Sunucu konusundaki favori dağıtımım (Pardus Sunucu sürümü çıkana kadar) Debian GNU/Linux’dur.
Ekstra bir işlem yapılmayacaksa (mesela hosting kontrol panel kurulumu) base-system Debian kurar bırakırım.
Bugün sürekli Debian kullanan bir müşteriden Ubuntu Server isteği geldi, garipsedim ama sonuç da müşteridir diyip ISO’yu indirip, kuruluma başladım.
Kurulum Debian’den görünüm olarak çok farklı değil, yalnız her zaman olduğu gibi şeytan ayrıntılarda gizlidir derler ya hani;
DHCP’den IP almaya çalışırken “Cancel” butonu var artık, kırk saat DHCP kurulu olmayan networkten otomatik IP almaya çalışmıyor.
Kullanılabilirlikte doruk noktası!
