Dünkü Galatasaray – BEŞİKTAŞ maçı sonrasında ne hakemlerden söz edeceğim, ne fenere cimboma söveceğim, ne de federasyona küfür edeceğim. Lafım sadece Çarşı‘ya.
Sen ki, kitabını delikanlılık üzerine kurmuş olan bir taraftar grubusun, sen ki, hepimizin Asi Ruh’usun.
Demirören geldiğinde “çok yaşa başkan” niraları atan taraftarlar şimdi neredeler? “Allah belanı versin Denizli” diye tezarrat tutanlar, 2-3 maç kazanınca neden sustular da Galatasaray maçı sonrasında “yeter artık” diye tekrar isyan ettiler?
Sözüm ona “delikanlı taraftar” yönetime istifa diye bağırmayı sadece maç yenilgileri sonrasında kendilerini gaza getirmek için mi var? Nerde Asi Ruh? Nerde Çarşı ruhu?
Kimse Cüneyt Çakır maçı şöyle yönetti, böyle yönetti diye suçlamasın. Gidin biraz Seba dönemindeki maçlarımızı izleyin. Kaliteli futbolu, gerçek Beşiktaş ruhunu, gerçek Karakartal gücünü görün.
O zamanda 15 gün önceden derbi maçı hakemini belirliyorlardı. O zaman da milletin arkasından iş çeviren merkez hakem kararları, federasyon oyunları vardı. Ama o zamanlar bir maçta yeniliyorsak, hakkımızla yeniliyorduk, şimdiki gibi hakem katliamları diye jargonlar yoktu. Kendi taraftarını hakemlere karşı kışkırtan, gaza getiren bir bir başkan hiç yoktu.